top of page
AR_Logo wit schaduw3.png
  • Black Facebook Icon
  • clipart-bread-triangle-16-transparent
  • hearts-vector-png-7-transparent
Zoeken

Hoe Oud en nieuw bij mij een oud groepstrauma omhoog bracht

Foto van schrijver: evertvanas1980evertvanas1980



Oud en Nieuw is voor velen een tijd van feest en reflectie, voor mijzelf dit jaar des te meer. Ik werd onverwacht geconfronteerd met diepe gevoelens en oude patronen. Wat als een gezellig en feestelijk samenzijn begon monde uit in een oud groepstrauma dat bovenkwam. Met deze blog wil ik een inkijkje geven in mijn eigen achtergrond en hoe trauma ervoor heeft gezorgd dat ik Authentic Relating ben gaan ontwikkelen.


Een Leuke Retraite

Ik woon in een community in Asch met leuke mensen en samen hadden we een retraite met Oud en Nieuw georganiseerd waar we met een groep van 30 mensen 48 uur verspreid over 3 dagen door zouden brengen. Super leuk idee en tijdens de retraite voelde ik me aanvankelijk heel fijn en verbonden, met als absoluut hoogtepunt de jaarwisseling waarin we allemaal buiten uit ons dak gingen, drummend, zingend en dansend rondom het vuur. 


De Onverwachte Opkomst van Verdriet

De volgende dag begon een licht gevoel van verdriet in me op te komen. Ik voelde me stiller worden en minder verbonden. Het was niet iets wat ik volledig begreep of kon plaatsen, aangezien ik een super leuke jaarwisseling had gehad en nog steeds fijne connecties ervoer. Echter telkens als ik even alleen was, kwam dit gevoel sterker naar boven. Alhoewel ik de retraite goed heb afgesloten, voelde ik na de retraite pas hoe groot de impact op me was.


Terugtrekken: Mijn Neiging om Mezelf te Verbergen

Ik voelde me zwaar en terneergeslagen, en dit groeide toen ik op 2 januari een paar dagen naar mijn ouders ging. Ik voelde me afgesloten en het leek wel alsof ik weer in mijn adolescentie zat, toen ik me vaak alleen en onzichtbaar voelde. Ik voelde me steeds meer opgesloten, alsof ik in mezelf gevangen zat, en het werd steeds moeilijker om aanwezig te zijn terwijl ik eigenlijk niets te zeggen had.


Het Katalysatormoment: Doorbreken van de Stilte

Door het intense gevoel van afsluiting, ging ik me alleen maar slechter voelen, maar in plaats van helemaal te imploderen brak er iets open. Ik begon te praten over wat er in me omging, over hoe het kind in mij zich vroeger had gevoeld – het kind dat niet gezien was, dat op zichzelf was aangewezen om te overleven. Het delen van deze gevoelens was ongemakkelijk maar ook bevrijdend. Het was alsof een diepe muur die ik had opgebouwd, langzaam begon te smelten. Het delen van mijn innerlijke wereld, mijn gevoelens van eenzaamheid en afsluiting, leidde tot meer verbinding en nabijheid. Het voelde als een doorbraak, een moment waarop ik mezelf echt liet zien vanuit mijn kwetsbare, ongecontroleerde kant en waarop ik echt gezien werd. 


De Traumatrigger: Van Onbewust naar Bewust

Omdat deze gevoelens zo uit het niets kwamen, kon ik helder zien dat de afsluiting die ik voelde, geen reactie was op de situatie, maar op iets diepers, iets uit het verleden. Toevallig was ik op dat moment ook bezig met een traumacursus, en daar leerde ik meer over hoe trauma zich uit in mijn lichaam en gedrag. Het was verhelderend om van een van de docenten te horen dat deze dezelfde traumarespons had als ik. Iemand die ik hoog heb zitten en waarvan ik het nooit verwacht had. We kennen allemaal de vecht, vlucht, bevries reactie wel, maar als deze allemaal niet werken treedt er een reactie op die ze de "shut down" of "collapse" staat noemen. “Schijndood” ontstaat als een prooi gevangen wordt en geen kant meer op kan, en bij mensen kan dit dus ook optreden, Je bent er dan nog wel maar je bent niet meer echt aanwezig. Diep van binnen is er iets afgesloten, uitgecheckt, de bezieling is weg. Ik heb altijd gevochten tegen deze staat in mezelf, uit schaamte en frustratie. Nu kan ik er meer compassie voor voelen, en zien dat er in mij een kinddeel leeft dat zich heel onveilig heeft gevoeld. 


Van Trauma tot Authentic Relating

Trauma heeft er bij mij voor gezorgd dat ik op zoek ben gegaan naar manieren om mezelf te helen. Het leven en verbinding ging niet vanzelf. Stap voor stap heb ik mezelf teruggevonden en nog steeds zijn er lagen van onveiligheid die soms boven komen om weer wat in beweging te zetten en dieper thuis te komen bij mezelf en te verbinden met de mensen om me heen en de aarde. Het was geen makkelijke reis en ik heb het vaak vervloekt, maar het heeft me gemaakt tot een missie-gedreven mens: om mijn helingsproces in een methodiek en ‘way of life’ met de wereld te delen. “You teach best, what you need to learn the most.” Ik wil met Authentic Relating een plek creëren die veilig genoeg is voor een ieder om diens kwetsbare kanten te laten zien, om opnieuw te gaan ontdekken wie je bent. Om voorbij de oppervlaktelaag, de zoektocht, de struggle, weer in contact te komen met jouw eigenheid, de verbinding met jezelf en je natuurlijke spontaniteit en levensvreugde die daaruit voorkomen. 


‘Trauma-informed’ Authentic Relating

Trauma is vaak ontstaan in relatie tot andere mensen, en kan ook alleen geheeld worden in relatie tot andere mensen. In elke donkere nacht ligt een diamant verscholen. Veel van onze kwaliteiten en natuurlijke levensvreugde zullen tot bloei komen, wanneer we ons veilig genoeg voelen om onze schaduwkanten in verbinding te brengen. Dit begint met de ruimte om te vertragen en te voelen wat er in je gebeurt, hoe je lichaam reageert op situaties en mensen; het leren kennen van jouw triggers, beschermingsmechanismen en copingstrategieën, die er zijn om te voorkomen dat je nogmaals gekwetst wordt, maar ook vaak maken dat je echt contact en intimiteit uit de weg gaat. Ik ben bezig met een boek over Authentic Relating waarin de basis gelegd zal worden voor een nieuw programma over een trauma-bewuste vorm van Authentic Relating. Dit zal naast authentieke communicatie, de focus leggen op het lichaam en het bevorderen van vrije expressie, ontspanning en leren (co)reguleren van ons zenuwstelsel. 


Wil je op de hoogte blijven, abonneer je dan op de nieuwsbrief.


Graag tot ziens bij een van onze evenementen!


74 weergaven1 opmerking

Recente blogposts

Alles weergeven

1 commentaire


Hartelijk dank voor het delen van het oud en nieuw verhaal. Blij en ontroerd word ik als ik het lees. Ook ik voel steeds duidelijker dat open gevoelig zijn, met jezelf en met elkaar, is wat ik graag wil en ik vermoed velen met mij. Het is precies wat er nodig is in onze samenleving. En er is nog zoveel angst om te voelen. Prachtig dat jij een vorm gevonden om mensen ermee te helpen. Bedankt voor je openheid. Lieve groet, Brech

J'aime
bottom of page