Om echt contact te kunnen maken met anderen, is het belangrijk dat je leert contact met jezelf te maken. Als je gevangen zit in gedachten is dit erg lastig. Bewustwording van de werking van je hoofd en Vandaag een persoonlijk verhaal. Ik wil delen hoe ik mijzelf bevrijd heb van overmatig denken en negatieve gedachtepatronen die mij in hun greep hadden. Daarnaast geef ik 5 handvatten waarmee jij dat ook kunt.
EEN STUKJE ACHTERGROND
Mijn leven ging niet over rozen. In mijn pubertijd kwam ik in een diepe crisis, waarin mijn hele identiteit opengebroken werd. Ik werd diep ongelukkig en onveilig. Van daaruit begon de zoektocht naar antwoorden, naar hoe het leven werkt. Ik verslond filosofische en spirituele boeken, ik werd een spirituele zoeker.
HET INZICHT
Ik gebruikte toen nog wiet als een vorm van zelfmedicatie en dat opende de deur naar inspiratie voor mij, mijn geest sloeg dan op hol, het ene inzicht duikelde over het andere. Alsof ik in een doolhof liep op zoek naar de uitgang. Op een avond raasde ik weer door dat doolhof en kwam ineens de gedachte tot mij, "stop met denken en voel!". Op dat moment zag ik in een flits een arm die een vlag op een top van een berg neer plantte. Op dat moment realiseerde ik me dat ik het hoogst haalbare had gedacht. Op een bepaalde manier was de zoektocht ten einde. Ik was toen 22. Echter het duurde nog vele jaren om dit inzicht echt te integreren.
DE OMWENTELING
Ik was super cognitief en vond het allemaal nog erg interessant. Ik wilde het onderzoek in. Pas na m'n studie, na een ellenlange scriptie, was ik er helemaal klaar mee. Ik heb toen bijna 10 jaar geen boek meer aangeraakt. Ik had voor m'n gevoel alle antwoorden, maar voelde me nog steeds erg onbekwaam in het gewone leven en onvrij in contact met anderen. Toen is mijn zoektocht naar meer belichaming begonnen, het voelen, contact maken met mijn lichaam, bewust contact met anderen. Gaandeweg kwam ik erachter dat ik erg gedissocieerd was en dat de hele spirituele zoektocht, ook een copingsstrategie geweest was. Omdat het gewone leven te moeilijk en onveilig was - en ik heel goed in staat was om dit te verbergen voor de buitenwereld - zocht ik mijn antwoorden in andere sferen, op zoek naar hoe het leven werkte. Ik herinner me dat ik soms echt naar anderen keek: "hoe doen die dat 'gewoon leven'?". Ik herkende een soort natuurlijke spontaniteit bij sommige mensen die ik kwijt was geraakt. In mijn jaren 30-40 ontdekte ik interactieve meditatie en Authentic Relating en ging het steeds een stukje beter, maar had ik nog regelmatig episodes dat ik helemaal overgenomen werd door de mind en een oud pijnlichaam. Dit waren diepe patronen, rondom mijn zelfbeeld en gebrek aan eigenwaarde die opspeelde. Pas rond m'n veertigste heb ik dit echt achter me gelaten.
WAT IS ER VERANDERD?
Het denken is er nog wel, maar neemt me niet meer over. Negatieve gedachten hebben geen vat meer op me. Soms komt er natuurlijk nog wel eens wat langs, maar ik ga er simpelweg niet meer in mee. Ik doorzie de mind nu als een soort 'broadcast', niet iets wat ik ben - tenzij ik het vastpak en erin mee ga. Dit is erg bevrijdend. Ik hoef het niet meer op te lossen, te begrijpen, te veroordelen. I just move on. En zo sterven de oude identiteiten steeds verder af, te meer omdat er energie vrij komt voor nieuwe stappen en creaties.
STAPPENPLAN?
Is er een stappenplan om je te bevrijden van de mind en negatieve gedachten? Allereerst, positieve affirmaties, visualisatie of cognitieve gedragstherapie hebben wat mij betreft een zeer beperkte werking. Omdat ze zich nog steeds op het niveau van de mind bevinden. De mind zoekt altijd naar oplossingen: "Ik ben zo negatief, ik moet positieve gedachten denken." De oplossing ligt op hetzelfde niveau als het probleem, het komt voort uit de identificatie met de mind, die nu juist zelf het probleem is. Er ontstaat een vicieuze cirkel van probleem-oplossing, zoeken, proberen, hard aan jezelf werken. Het zoeken naar de oplossing voedt het probleem. Zelfs positieve affirmaties, visualisatie of allerlei 'positieve' spirituele technieken, kunnen onderdeel zijn van dit patroon.
Maar wat werkt dan wel? Dat zal tot op zekere hoogte een persoonlijke weg zijn. Tegelijk zijn er bepaalde natuurwetten. Hieronder 5 punten die ik op mijn weg heb gedestilleerd.
Word stil. Stil worden is het krachtigste middel tegen de mind. Dus zorg dat je rust en stiltemomenten inbouwt in je dag, waarin je niets anders doet dan bewust met jezelf zijn.
Stop met de bemoeienis met jezelf. De mind is altijd bezig met zoeken, oordelen, analyseren, vergelijken. Zodra je merkt dat je weer met jezelf aan het werk bent, oordeelt of op zoek bent om het allemaal te begrijpen, STOP en word stil. Verzet je er niet tegen, maar ga er ook niet mee knutselen. Elke extra aandacht die je het geeft - negatief of positief - voedt het. Dus je ziet het en blijft bij de directe ervaring van jezelf, in het hier en nu. Steeds meer zul je gaan merken dat het niet over jou gaat. Het zijn oude patronen die opkomen en gezuiverd worden. Dit gaat vanzelf, hoef je niets voor te doen! Je zult merken dat het steeds verder naar de achtergrond gaat verdwijnen als jij het niet langer voedt met je aandacht.
In de stilte en ruimte voor jezelf voedt je het contact met jezelf, je lichaam, je gevoel: hoe word je geraakt, wat voed je werkelijk? Door contact te maken met je lichaam en gevoel, zullen zich meer persoonlijke manieren openbaren die voor jou goede zelfzorg betekenen. Diep ademhalen, aanraking, lichaamsbeweging, allemaal manieren om uit je hoofd te komen en je zenuwstelsel tot rust te brengen.
Het is goed om regelmatig je hart te luchten. Zeker als je een gesloten persoon bent zoals ik was, is het belangrijk om fijne connecties op te zoeken waar je je veilig voelt en kunt delen over hoe het met je gaat. Jezelf 'uiten': wat binnen zit naar buiten brengen, lucht vaak op. Anders blijft de energie in kringetjes rondgaan in jezelf. Het is wel belangrijk dat je de juiste omgeving en personen hiervoor kiest, die je ook kunnen ontvangen. Authentic Relating is ideaal omdat je leert om jezelf niet te verliezen in het verhaal over jezelf, maar te delen vanuit de directe ervaring van jezelf.
En last maar zeker niet least: in beweging komen. Dit kan zo simpel zijn als opstaan en iets gaan doen, schoonmaken, verder gaan met de dag. Dieper liggend gaat het hier over de verantwoordelijkheid nemen je leven praktisch vorm te geven. De dingen te doen waarvan je weet dat ze goed voor je zijn. Dit veronderstelt dat je afleidingen, verslavingen doorbreekt. Als je meer stiltemomenten gaat inbouwen en contact met jezelf gaat maken, zul je merken dat je je meer bewust wordt van de signalen van je lichaam. Je zult merken dat er een natuurlijk ritme is waarop een dag beweegt, en dingen gedaan willen worden, tussen rust en activiteit. Het is heel belangrijk dat je dit volgt. Doe je dit niet, blijf je ergens te lang in hangen, dan open je een 'gap' in de tijd-ruimte structuur. Je raakt dan meer of minder subtiel 'disembodied', waardoor andere invloeden via de mind binnen kunnen komen. Er ontstaat ruis; negatieve gedachten of emoties nemen het eerder over. Praktisch gevolg is dat er dingen niet gedaan worden, je komt te laat, er gaan dingen fout. Je hebt minder controle over je leven. Volg je het natuurlijke ritme van jouw praktische leven, doe je de dingen die je moet doen en wilt doen, dan zal je zien dat het leven je vooruit stuwt en je steeds meer levensenergie krijgt die jouw passie en purpose gaan belichamen in de wereld.
Al deze punten komen terug in Authentic Relating. Het is mijn overtuiging dat deze punten elementen zijn van een natuurlijke manier van leven. Ik zeg ook altijd dat Authentic Relating mensen niet iets nieuws leert per se, maar eerder ze weer in contact brengt met de natuurlijke spontaniteit van hun eigen levensenergie. Van daaruit vindt de mind automatisch z'n juiste plek en neemt iemands authentieke levensstroom weer de regie. We hoeven alleen maar goed naar onszelf te leren luisteren en onze innerlijke impulsen te durven volgen. Het leven wordt dan steeds eenvoudiger en moeitelozer.