Bij Authentic Relating gaat het vaak over contact met anderen. Maar minstens zo belangrijk is contact met jezelf. Met jezelf zijn om helemaal je eigen energie te voelen. Het najaars- en winterseizoen vormt hiervoor een mooie uitnodiging, om te vertragen en te bezinnen. Alhoewel dit heel fijn kan zijn, is het zeker niet altijd makkelijk. En wel om twee redenen: 1. het vraagt om een beweging die in onze samenleving niet gecultiveerd wordt, het loslaten en naar binnen gaan. In tegenstelling tot actief doen, aanpakken, efficient en daadkrachtig - eigenschappen die aangemoedigd en gewaardeerd worden. Vandaar ook dat veel mensen tegen het einde van het jaar moe en vol zitten, ziek worden. 2. In de rust en stilte kunnen we in aanraking komen met hetgeen we in het dagelijks leven vermijden en liever uit de weg gaan. Als we de uitnodiging van de winter kunnen aannemen om echt ruimte te maken voor rust, inkeer en bezinning, dan kan er een diepe transformatie plaatsvinden.
Wat wordt er getransformeerd?
Transformatie klinkt leuk maar is lang niet altijd makkelijk. Omdat we zo geneigd zijn om actief en naar buiten toe gerichte te zijn, teren we in op onze reserves. Vroeg of laat moeten we daar de rekening voor betalen. De natuur dwingt ons dan om tot stilstand te komen en op te laden. Als we uiterlijk tot stilstand komen, kunnen we niet anders dan aandacht besteden aan onze innerlijke wereld. Dieperliggende gevoelens, verlangens, spanningen, motivaties en frustraties dienen zich aan om verwerkt te worden. Dit kan ongemakkelijk en confronterend zijn, zo erg dat veel mensen er alles aan doen om dit uit de weg te gaan. En toch is dit vaak heel helend. Als je durft om je over te geven aan het feit dat je je niet goed, krachtig en creatief voelt, en bereid bent onder ogen te komen wat zich aandient, dan kan de natuur zijn werk doen. Het bitter van de zuivering spoelt alle gifstoffen uit je systeem, het is een grote schoonmaak. Alles wat vertrekt dient zich aan in je, laat zichzelf nog even horen, zien en voelen. Pak het niet vast, ga het niet oplossen, ermee strijden, laat het gebeuren.
Een nieuwe richting
Door het ongemak komen vaak belangrijke lessen over wat je in je leven ontbeert, wat je nodig hebt om goed voor jezelf te zorgen en wat echt belangrijk voor je is. Op een diep niveau komt er iets in beweging dat de richting aangeeft. Er kunnen ineens belangrijke keuzes gemaakt worden. En zo breekt langzaam de lente in jou aan, eerst nog weifelend, met een stap voorwaarts en weer een stapje terug. Maar onherroepelijk zal er een nieuwe lente ontstaan, een nieuwe groei en bloei. Je voelt je weer fris en fruitig, bent van nature goed geluimd en hebt overal zin in. Er zit kracht in de dingen die je doet. Je bent teruggegaan naar de wortels en hebt daarmee een nieuw stevig fundament gecreëerd. Dit fundament bestaat uit het contact met jezelf en de principes van de natuur. De natuur zal dan voor jou gaan werken. Dingen gaan stromen en jouw taak is dan om de nieuwe levensenergie in de juiste richting te sturen door op je inspiratie te handelen. Je zet de nieuwe richting kracht bij door de levensenergie gestalte te geven in acties om je dromen en verlangens waar te maken.
Meebewegen met de natuur
De beeldspraak van de seizoenen wijst in de richting van de natuur. Wij zijn onderdeel van de natuur en als we meebewegen met de seizoenen zoals deze zich in ons aandienen, dan schaart de immense kracht van de natuur zich achter ons. Vergeleken daarmee is actie die zich beperkt tot wilskracht, 'goalsetting' of bewuste manifestatie hard werken en vaak vruchteloos. Het is zeker niet altijd makkelijk als het leven je terugwerpt op jezelf. Maar als je bereid bent diep te duiken in jezelf, jezelf tijdelijk te verliezen om jezelf opnieuw uit te vinden, dan kun je gaan ervaren dat je geen losstaand individu bent maar deel van een ecosysteem dat veel groter is dan jou en je draagt en voortstuwt.